Voorjaarsvakantie en wabbelende tongen

oma en opa voer, broodje kroket..

Kleinzoon Kris logeert 2 nachtjes bij oma en opa. Altijd genieten. Kris is een echte prater en vertelt de mooiste verhalen. Over Kaj de roofvogel, over de eenzame toverstok. Eerst vertelde mamma verhalen en opa soms, maar nu heeft Kris zelf het heft in handen genomen. Ik ga jou 3 verhalen vertellen, oma, zei hij na vanochtend bij me in bed gekropen te zijn. Gelukkig pas om 8.30 uur. Hij had als een roosje geslapen.

Het verhaal ontvouwt zich met een ware spanningsboog en een duidelijk einde. Er was eens……en toen….en toen…en nu is het uit. Met zijn handen beschrijft hij expressief de gebeurtenissen. Je ziet het allemaal voor je, de roofvogel die maar verder, verder, verder vliegt, omhoog, omhoog, omhoog….met begeleidende armgebaren.

Gegeten, gespeeld, aankleden, koffie, sap en ontbijtkoek, lego-en, rondglijden op de houten vloer, oma tot wanhoop drijvend door alles wat meeglijdt en schuift. Zoals de stoelen en de kleden en de kussens en tafels en stoelen en, en..nou ja. Er is nog maar één tak van een plant gebroken, valt reuze mee. Ik deed alleen maar zó, met zijn armen doet hij voor hoe je takken in een boom naar beneden duwt…

Op dit moment bieden Ernie en Bert luisterplezier. Heel ouderwets, alleen audio, op een CD. Kris zit lekker stil in een stoel te luisteren, met grote ogen vol aandacht voor het gekke duo.

Kris luistert Sesamstraat CD

De mooiste vondst vond ik vanmorgen deze. Zoals hij altijd met zijn handen aan het friemelen is zat hij tijdens het kletsen aan tafel met mijn boek te hannesen. Harde kaft. Open, dicht, open, dicht..Hé, zei Kris, het lijkt wel een mond! En een tóng (de bladzijde die met de kaft omhoog kwam). ‘Een mond met honderd tongen die wabbelen…’

Is er een betere omschrijving voor een boek te vinden?