Ik ben weer bijna jarig. Ieder jaar denk ik, ik ben toch net jarig geweest? Voor mijn gevoel hebben we ons net door alle resten taart en chocola heengewerkt en beginnen we gewoon weer opnieuw. Niet dat ik jarig zijn niet leuk vind hoor. Vooral omdat het de eerste dag van de lente is geeft dat mijn verjaardag een extra feestelijk tintje. De forsythsia bloeit meestal uitbundig zonnig geel, de ribesstruik heeft z’n, ietwat vies ruikende, maar mooie roze bloemtrosjes, en overal steken narcissen, hyacinten en tulpen hun neuzen boven de grond. Wat zeg ik, de narcissen staan in mijn tuin al hevig te bloeien!
Zo lijken we alweer goeddeels de donkere grijze tunnel die winter heet in Nederland, achter ons te hebben liggen. Gelukkig. SAD (seasonal affection disorder)-slachtoffers kunnen weer adem halen. Ik heb er zelf niet zoveel last van maar de dagen dat ik in het donker naar mijn werk fiets en in het donker weer thuis kom vind ik ook niet de meest makkelijke dagen.
Leve het licht, leve de zon, leve de lente!
PARELPAD 
Okee, masker af. Mijn (geheime) schetslog: http://daphnevandenberg.blogspot.com/
LikeLike
Thx voor je reactie om mijn schetsblog. Juist goed om impulsief en primair te reageren. Zo ontstaan ook mijn schetsjes. Ze zijn inderdaad vrolijk van kleur, het is mijn manier om mezelf staande te houden in de propvolle Randstad met elke dag wel weer een nieuw bouwproject waarover ik mij verbaas. Ergeren is een optie maar een tekening erover maken dat is leuker!
PS mijn schetsblog is niet geheim hoor. Iedereen mag het zien.
LikeLike
Beetje ontprikkeld? 😉
LikeLike
yeee!
LikeLike