Amerika – good bad and the ugly III

Uit de reactie van Sylvia(do we trust the authorities enough to use our taxmoney right) komt inderdaad iets naar voren wat mij als Nederlandse, redelijk gezagsgetrouw opgevoed in de traditie van GPV, ChristenUnie en CDA, heel erg deed schrikken in de VS. Het kan aan mijn naïviteit liggen, maar het heeft ook met mijn levensopvatting te maken, uit de Bijbel ontleend, dat alle gezag van God komt en dat Hij het heeft ingesteld om het kwaad in te dammen, voor ons ten goede dus. Dat maakt me niet blind voor wat er allemaal mis kan gaan aan corruptie en machtsbeïnvloeding enz. Maar omdat God de uiteindelijke auteur is mag je een zekere mate van gerechtigheid verwachten zolang niet de hele regering uit criminelen bestaat zoals in Afrika soms het geval is. Daarom is het cynisme van mijn familie als ze het over gezag hebbenmij vreemd. Er is geen enkel vertrouwen lijkt het. Iedere 'cop' is uit op winstbejag, ten koste van de arme burger. Iedereen is doodsbenauwd voor de politie die zich niet erg geliefd maakt. Geen oom agent te bespeuren. Veel gezag op straat, veel uniformen, maar weinig vertrouwen.

Ook Obama geniet niet veel vertrouwen meer omdat hij al een aantal grote compromissen heeft moeten sluiten, zoals over de healthcare bill. Door een stevige lobby van de Republikeinen, gesteund door een aantal democraten zijn abortussen niet vergoedbaar vanuit het nieuwe gezondheidspakket. Dit heeft behoorlijk kwaad bloed gezet bij de pro-abortion movement.

America, the good the bad and the ugly II

America is overwhelming. Everytime I visit I experience this. Initially I feel like a baby in a large bathtub, like an ant in Rome's catacombes.

It's because everthing is so large-scale. The distances, the shops, the coffeecups (if you are lucky enough to get one, that is, soupbowl size, instead of a mega styrofoam cup), the portions served in restaurants, the width of the roads and streets, the cars, the people, even the small houses. I know it is somewhat of a cliche and yet it is this fact of largesse that costs me the most energy to adapt to the first couple of days.  It means your brains have to change their perception of things, of distances (how long does it take to get anywhere), of what to order, how much you can do in one day etc. For Dutch perceptions it is theoretically possible to visit touristic attractions in Amsterdam on 1 day within a reasonable time. One can probably travel by subway within the hour from one end of the city to the other. In New York City we wanted to go to a beach, located on the southshore. We drove, naively taking a 'pretty' route there. It took us 2,5 hours just to get back to the address we were staying at in Brooklyn. Just as an example…

I like diversity, and I like the possibility of some choice. Not too much though or I go completely passiv and leave any store without having bought a thing. So, I like to avoid big supermarkets and stores in the US. On the one hand they attract me, I want to browse forever to see if there are any special, typically American things. But the choice is so massive that after working through one isle, say of 'herbs, spices and condiments' 2 hours have passed.

My parents-in-law live in an area where a lot of tourists come. It is the beautifully restored harbor of Boston adjoining a shopping/restaurant area called Quincy market. The harbor is no longer active, but many boats are there to take you out onto the ocean or for tours along the islands.Many of the old wharves have been restored into apartments, hotels and otherwise. Right along the water is a Harborwalk, which takes about an hour if you walk the whole way. Really very nicely done. This area used to be totally decrepid and fallen down. Somebody with vision designed a good plan and worked it out over the last 35 years. I wished this would happen to Scheveningen. The harbor here is not very attractive and the boulevard along the ocean is the most tacky area of all of Holland, I'm afraid.

Anyway, I noticed how few homeless people walk around the larger harbour area there in Boston. Except for a few mentally disturbed people, walking around in a fur coat on a boiling hot day, the place is kept pretty 'clean'. Nobody really pays any attention to these folks.

Further towards the center of Boston you see more beggars. I was struck by the men in wheelchairs, claiming on boards that they are veterans of different wars. They are handicapped and perhaps through psychological problems and alcohol they end up on the street. I was pretty shocked to see that. It is one thing I don't expect to ever see in Holland but who knows?

The healthcareplan of Obama seems to have some benefits for poorer people, but it is only partial, apparently. People are still faced with very high medical costs, which they usually cannot pay. It leads to debts and eventually to banktruptcy and for some to living on the streets. Having paid vacation and on top of that vacation money is an absolute luxury in the States.

Let's count our blessings!

You and I know the problem, right?

Amerikanen zijn heel toegankelijk en je raakt gemakkelijk in gesprek met ze. Ik corrigeer mezelf maar gelijk. Met sommigen raak je voor je het weet aan de babbel. Vooral oudere blanke burgers houden wel van een praatje. In de metro, of als je op een bankje je boterham zit te eten. Dat is een vrij opmerkelijk verschijnsel hier, boterhammen uit een plastic ziplock zakje, dus wie weet maakt dat de tongen losser.

Gisteren in de subway in New York kwam een 'senior citizen' naast me zitten en complimenteerde me eerst met m'n witte kleding (so summery) om de weg vrij te maken voor een gesprek. Waar ik vandaan kwam en dat was het begin van een politieke discussie. Holland has a lot of problems, doesn't it? Ik aarzelde wat en noemde het feit dat we bezig zijn een nieuwe regering samen te stellen en dat dat een ingewikkeld procces is. Hij knikte wat en vervolgde zijn eigen thema, voor mij nog verborgen. All of Europe is in great trouble. Hmmm, ja, de economie gaat niet zo best? Ik deed maar een gok. Maar Amerika is ook nog niet waar het wezen moet. Ik ben graag voorzichtig.

De aardige bejaarde man met een baseballcap op kijkt me aan en spreekt me bijna vermanend toe: You and I know what that problem is, don't we? Ik had geen flauw idee, dus vroeg hem vrolijk: what do you think, sir? Z'n gezicht werd ernstig en strak: MUSLEMS! Trying to take over the country!

Oeps, daar zat ik opeens midden in een racisitische discussie.Maar in een metro waar je van de ene kant van de muur naar de andere kant geslingerd wordt en het lawaai maakt dat je je stem moet verheffen, zat ik daar niet op te wachten. Daarbij was ik eigenlijk verdiept in mijn boek. Well, I think there is more to it than that, probeerde ik nog op een afstand te blijven, maar dit was blijkbaar zijn hobbyhorse, want er volgde een tirade waar ik geen woord tussen kon krijgen. They kill people, what are they doing here, what is their reason for living in this country other than to take it over? Hij wist wie Geert Wilders was, want die kwam ook nog op de proppen.

Many muslems do well?, probeerde ik nog en: It is an extreme minority…Maar opa was niet te houden. Ik liet hem maar begaan. Op een gegeven moment stond zijn vrouw op en zei, met een gezicht dat liet zien dat ze haar pappenheimer kende: You're not letting the lady read! Ook dat hielp niet. She can read later, zei hij, overtuigd van het feit dat we een interessante discussie hadden….

De metrostop verloste mij van zijn politieke inzichten die erop neer kwamen dat alle moslims terug moesten naar hun eigen land. Vreem argument in een land waar iedereen uit een 'eigen' land is gekomen om een nieuw bestaan op te bouwen.

100 F en toen

 

Het elfje is een van de kleindochters van vrienden  

                                
We slepen onszelf voorwaarts in de hitte van Philadelphia's buitenwijken, over de geasfalteerde wegen en (als we geluk hebben) korte stukken trottoir van betontegels, die op onvoorspelbare wijze opeens weer in het niets verdwijnen. En soms verdwalen we behoorlijk. (zie foto) Ik heb het over onze dagelijkse wandeling van 1 uur. Om de calorieën te verbranden van alle suikers en koolhydraten die we hier naar binnen werken, ondanks onze inspanningen gezond te eten, doen we een dagelijkse speedwalk van een uur of zo. Met plezier, want je zit hier in de VS nu eenmaal meer in de auto dus wat beweging is heerlijk. Ik moet toegeven dat fietsen ipv autorijden in Philadelphia voor mij geen optie zou zijn. Het is daar zeer heuvelachtig. En er is gewoon geen alternatief voor de auto. Boodschappen doen met een bus? Je hoort mensen nu wel zeggen dat er sinds de ramp in de golf van Mexico echt een verandering moet komen in het energiegebruik van de Amerikanen. De benzine moet duurder, de mensen die dicht bij winkels wonen moeten leren er heen te lopen enz. Maar de hele stadsontwikkeling is er zo op ingericht dat mensen naar de 'mall' gaan met hun auto, dat het minstens een generatie gaat duren voor dat patroon verandert. En zolang wij in Nederland nog de auto nemen voor de wekelijkse boodschappen (wij ook vaak) hebben we de Amerikanen weinig te verwijten. Het is een kwestie van mentaliteit, maar ook van logistiek en stadsontwikkeling!

En als het warmer is dan 95F ga ik ook anders denken over airco en dat soort energieverslindende apparaten.Allemensen wat een hitte.

We zijn inmiddels in Washington bij vrienden en het is hier nog een graadje warmer. We hebben de 100 gepasseerd, dat is min 30 gedeeld door 2 dan 35 graden, met een hoge luchtvochtigheid. Alles en iedereen heeft airco. Behalve het Koreaanse restaurant waar we met onze vrienden wilden gaan eten. het werd dus Japans, maar zoals ik al vermoedde met ook Koreaanse menus.

We hebben tijd doorgebracht in de 'echte' natuur, weg van de snelweg, zeg maar. Dat lukt hier niet zo snel maar de 'cabin' , waar we een dag en een nacht waren staat op een heuvel in het bos, en 35 meter steil naar beneden strekt zich de St. Lennard Creek uit, die weer uitkomt bij een rivier en de rivier leidt naar de Chesapeake Bay en de Bay mondt uit in de Atlantische oceaan. Er vloeit heel wat water dus voor het zeewater de 'creek' bereikt. Ik heb gezwommen in water dat 88 graden F was, dat is 27 C. Verfrissend? Nee, maar een beetje wind op je natte lijf geeft toch enige verkoeling…

Ik haat jetski's omdat ze zo'n beestachtig lawaai maken langs de kust van Scheveningen. Onze gastheer heeft er een, en ik moest natuurlijk mee voor een rit achterop. Toegegeven: het is heerlijk. Eerst maak je je de golven en daarover heen ga je weer bonk-bonk-bonk terug, het water schuimt  in schermen langs je oren en de wind legt je neus plat.  Een ervaring.

Vandaag naar de kerk geweest, 4th Presbyterian. Grote gemeente van meer dan 2000 leden, zeer goed georganiseerd, vooral voor gasten en nieuwe bezoekers. Het inspireert me om daar in onze eigen gemeente meer mee te doen. Wij zijn lichtelijk primitief en nogal passief in dat soort dingen. Nog zo naar binnen gericht en alles is zo vanzelfsprekend. Een piepklein voorbeeld. Wij hebben al een goeie stap gezet door na de dienst de kerkeraad niet te laten vertrekken maar beschikbaar te blijven voor vragen enz. Maar wie nieuw is weet niet wie de ouderlingen en diakenen zijn. Oplossing? De ouderlingen in deze kerk dragen een naamkaartje met hun functie erop. Dat maakt het zoveel makkelijker iemand aan te spreken! Amerikanen zijn meesters op het gebied van praktische gastvrijheid. Inspirerend.

Zoet en warm

Zoet en warm is de vriendschap van Nan en David bij wie we nu zijn in Philadelphia. Ze wonen in een oude buurt van de stad in zo'n typisch, Amerikaans groot, houten huis met talrijke kamers,verdiepingen, en steeds weer nieuwe kamertjes in verborgen hoekjes. Met een eindeloze 'yard' alwaar enorme esdoorns staan die in de herfst  een fantastisch kleuren baldakijn moeten vormen. Gisteren aten we buiten, het was net niet te warm. Vandaag zochten we ons heil in een restaurant met airco. Het is werkelijk bloedheet geworden inmiddels. Overdag het (koele) Philadelphia Museum of Fine Arts bezocht met veel plezier.

Ook hier weer een gebouw met Amerikaanse afmetingen, hoog als een kathedraal en breed en uitgespreid als een dorp. We hebben de afdeling Amerikaanse kunst bekeken en ik heb likkebaardend voor Winslow Homer gestaan, Singer Sargent en nieuwe namen ontdekt als Mary Cassatt een Amerikaanse schilderes die naar Europa ging en in Parijs bleef wonen. Sommige doeken zijn wat sentimenteel (moeder en kind) maar haar portretten zijn prachtig. Dan, bij de Europese schilders uit de 19e eeuw was Mancini nieuw voor mij .
 

Mancini (1852-1930, Italie)

Door de Duitse wijk teruggereden. Germantown, een historische buurt met prachtige oude stenen huizen waar in de 17e en 18e eeuw veel Duitsers woonden, de zg Pennsylvania Dutch.

De huizen kun je zo plaatsen in de sprookjes van Grimm. Veel donkere dennenbossen en het zou me niets verbazen wanneer er achter een van de uit 'kinderhoofdjes'  opgebouwde huizen wel een hutje staat met daarin de overblijfselen van Hans en Grietje…

Over Zoet en Warm gesproken…we zoeken naarstig naar suikervrije producten in dit versuikerde land. In alles zit suiker en molasses en honing verwerkt. Brood, muesli, de gewone dingen die wij dagelijks eten proeven nu naar cake en frosties. Lekker maar niet goed voor mijn gezondheid. Ik wil een lekkere pittige kop koffie en krijg een zoetige French Vanilla smaak.  Maar over het algemeen vind ik de kwaliteit van de koffie een stuk beter. De hoeveelheden blijven fenomenaal. Waar mensen het hier laten?

Warm is het helemaal de laatste dagen: 33-35 graden en vochtig. 

De gastvrijheid van de Amerikanen is legendarisch en wordt op onze reis deze keer alleen maar weer bevestigd.

Brook Batteau and family