En zo zitten we allemaal weer in een kamer bij elkaar. De familie. Net als we in 2011 in Lenox, VS, onze reünie hielden. De broers en zussen, sommige neven en nichten, aanhang. Het is even lawaaierig en luidruchtig als altijd. Sommigen spelen gitaar, we zingen, oude anekdotes doen de ronde en er wordt keihard gelachen. Dan slaan de emoties weer toe, de een na de ander barst in tranen uit. Om de beurt zitten we naast haar bed, houden haar hand vast. In het midden van de kamer staat namelijk het sterfbed van Blanca, de Mater Familias van deze familie. Geen betere omgeving dan deze voor haar om haar laatste weken, dagen, uren door te brengen. Al haar baby’s bij elkaar. Haar zes kinderen. Ze is 91 jaar en ze heeft 67 jaar gezorgd voor haar zes kinderen, hun partners, haar kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen. .
Last Reunion
Advertenties
ontroerend… het zaad van de herinnering valt in goede grond.
LikeLike
Mooi dat jullie er samen kunnen zijn. Heel veel sterkte. Hier in Nederland denken we aan jullie en we hebben bij HvV voor jullie gebeden. X
LikeLike
Wat mooi, zo helemaal in haar eigen stijl. Liefs allemaal.
LikeLike
Ach, indrukwekkend..
Sterkte ,jongens.
LikeLike
Lieve Margreet, Kim en familie, veel sterkte, zal voor jullie bidden, liefs Christine
LikeLike
Pingback: Waken en dromen | parelpad