Amerika – Land van mogelijkheden en tegenstellingen

Amerika. Land van tegenstellingen, mogelijkheden en de grootste schuld ter wereld: een getal met 12 nullen ($14 biljoen) en nu mag het van het Congres (eindelijk) nog een onsje meer. Tenslotte moeten de pensioenen en het overheidspersoneel wel betaald worden. Maar perse geen extra belastingen op de inkomens van bijv. de rijken en de industrie. In Massachusetts is er zelfs een taxfree weekend iedere maand om consumenten tot kopen aan te zetten, om zo de economie te stimuleren. De tax op goederen in Massachusetts bestaat uit een kleine 6%, peanuts vergeleken met de BTW in ons land van 19% over witgoed e.d.!

De nationale, seniorenziektekostenverzekering (Medicare, alleen voor wie gewerkt heeft) en de nieuwe volksverzekering ‘Obama-care'(ook voor werkelozen, chronisch zieken en daklozen) kosten handenvol geld en ook dat moet ergens vandaan komen. Ik ben geen politicus, ik kan het allemaal niet overzien, maar van wat ik lees en hoor is er een enorme polarisatie over hoe het gigantische schuldenprobleem hier in dit land van ‘rags to riches’ aangepakt moet worden.

De stemming is grimmig en venijnig. Ultrarechts (Teaparty, zeg maar, geen belastingen, geen of zo min mogelijk overheidsvoorzieningen of – bemoeienis) en ultralinks (tax the wealthy, tax the industries, recht op medische verzekering voor iedereen) staan lijnrecht tegenover elkaar. Volgens mijn schoonvader, Democraat, maar niet ultra, rijzen de kosten voor de seniorenverzekering echt de pan uit en moet er in gesneden. Er zijn door een commissie ook zinnige voorstellen gedaan, maar de tegenstellingen zijn zo groot dat niemand luistert. Iedereen weet, er moet bezuinigt, maar hoe…?

Ultralinks lijkt allergisch voor iedere bezuiniging.. De Teaparty (ultraliberaal) is allergisch voor alles wat riekt naar overheidsbemoeienis en belasting, als ik het goed begrijp en wil terug naar particulier initiatief om in het land dingen op poten te zetten. Op zich geen absurd idee. Er zijn goeie voorbeelden van te vinden en Nederland kan wat dat betreft, zeker in de cultuursector, nog wel inspiratie opdoen hier.

Heel opvallend bijvoorbeeld hier in deze wijk van Boston: Prachtige parken, havengebieden, musea, allemaal door vooral particulier initiatief tot stand gekomen, met wellicht wat subsidie van de gemeente in de vorm van belastingvrijstelling. Overal vind je bordjes met ‘thanks to so and so..’ tot op de parkbankjes en de tegels van de wandelpaden aan toe. Midden door het volledig gerenoveerde, zeer aantrekkelijke havengebied hangt een brug, zo verroest en verwaarloosd dat je bang bent erover heen te lopen. Die brug is van de overheid en niemand doet er iets mee. Geen geld. Vreemde tegenstelling.

Ook de snelwegen hier in Massachusetts zijn slecht. Vol gaten met hier en daar een beetje opgekalefaterd asfalt. De ergste gaten en scheuren na de wintervrieskou weer gexebffend. Je betaalt tol, niet veel, en blijkbaar niet voldoende want om de zoveel kilometer staat er een bord langs de weg met het dringende verzoek een paar kilometer weg te x91adopterenx92. Misschien staat er over een paar jaar dan een bordje x91thanks to Kim and Margreet Batteau rijdt u de volgende 100 meter op glad asfaltx92. Toch leuk om zo de geschiedenis in te gaan?

Hieronder nog zo’n voorbeeld van groots en indrukwekkend en ervoor een volkomen verrot boothuisje wat bij de brug hoorde

Economie en politiek zijn broer en zus met een gecompliceerde relatie. Ik ben niet genoeg ingewijd om een serieuze analyse te geven van de situatie waarin dit land zich bevindt. Het is meer een reactie vanuit het hart en enig gezond verstand. De situatie lijkt in elk geval ernstig. Er kan alleen vooruitgang komen als politici compromissen gaan sluiten. Zowel links als rechts zal in beweging moeten komen. Maar met de verkiezingen voor de deur in 2012 probeert men juist zich zoveel mogelijk te profileren. De campagne is duidelijk begonnen.

Als ik mijn duit in het zakje zou mogen doen: Het lijkt mij dat in een staat of land iedereen een steentje moet bijdragen aan bijvoorbeeld wegen, onderwijs, zorg en veiligheid, dat soort algemene voorzieningen. Belastingen zijn nooit leuk, maar we krijgen er wel dingen voor terug. Tenzij er natuurlijk sprake is van totale corruptie wat in veel landen wel het geval is, hmmm, lastig.

Maar toch, principieel, zou ik moeten kiezen, algemene (inkomsten)belastingen of particulier initiatief voor zaken die alle burgers aangaan, dan kies ik voor het eerste. Ik denk dat het minder risico tot egoxefsme in zich draagt. Minder draagkrachtige burgers zijn immers afhankelijk van de meer welgestelde. Niet iedereen hoeft even luxe huizen of autox92s, maar iedereen moet wel goed onderwijs kunnen krijgen en medische zorg. En in een Mercedes of een Barrel wel over even goeie wegen rijden. Particulier initiatief is goed. Vrijwillige mantelzorg is prima. Maar om alles over te laten aan de goeie wil van de vrijwilliger lijkt me wat al te optimistisch over de aard van het beestje mens.

(Inkomsten)belastingen lijken me een logische oplossing, naar draagkracht, zodat rijk en arm niet te ver uit elkaar groeien, een Bijbelse beeld, volgens mij. In de VS blijken juist veel christenen problemen te hebben met sociale voorzieningen of verzekeringen van overheidswege, zoals onze verplichte ziektekostenverzekering. Ik lees op een fanwebsite van Ron Paul (presidentskandidaat voor de Republikeinen, Baptist, die zegt dat hij liever niet over zijn geloof praat):

‘Why should anyone be forced to subsidize the medical care of others? Very few individuals would personally assault their neighbors at gunpoint and steal thousands of dollars to pay for their own medical needs. How could any freedom loving person agree to delegate such criminal acts to the government by supporting a compulsory health insurance system?’

Ron Paul zelf zegt op zijn website dat een van zijn doelen is:’ Repeal ObamaCare and end its unconstitutional mandate that all Americans must carry only government-approved health insurance or answer to the IRS’.

Ik snap dat niet. Zeker niet vanuit christelijk gedachtegoed. Ik voel me veel meer thuis bij de manier waarop de ChristenUnie daarover haar standpunt bepaalt. Bijv. over belastinheffing of gezondheidszorg

Er gebeuren dingen met je geld waarmee je het niet eens bent (op medisch-ethisch gebied, enz.) maar, zoals gezegd er gebeuren ook veel goede dingen. Geen enkel systeem is ideaal en van ieder systeem wordt vroeg of laat misbruik gemaakt. Maar van alle systemen is het heffen van belastingen op de manier waarop dit in de meeste democratiexebn gebeurt m.i. te verkiezen. Het gaat uit van het solidariteitsbeginsel. En dat is ten diepste een christelijke gedachte. Je hebt toch niet allemaal evenveel intelligentie, talent en gezondheid? Beetje delen dus de boel.

Misschien kunnen Nederlandse lezers van mijn blog in Amerika me uitleggen waarom zoveel christenen zich aangetrokken voelen tot de Teaparty-beweging? Ik hoor dat men Ron Paul waardeert omdat hij eerlijk is, man en paard bij de naam durft noemen. En de situatie is in de VS natuurlijk anders dan in Nederland, met slechts twee partijen.

Ik benijd de Amerikanen niet op dit moment.