jarig, jaloers en een hijskraan

‘Je moet niet zo ongeduldig zijn en gelijk gaan schreeuwen’, schreeuwt kleinzoon Niek (5) ongeduldig tegen broertje Kris (3). ‘Je moet gewoon even samen met mij delen, ja! Dat doe ik  met jou ook 
altijd, dombo!’ Jarige Kris laat zich niets gezeggen en houdt krampachtig het cadeautje vast wat hij net gekregen heeft voor zijn verjaardag:  ‘Nee, Niek, van mij!’, schreeuwt hij op zijn beurt. Na wat vredestichtende woorden van mamma kan het stel weer samen verder en rennen  ze giechelend als ridders door het huis.

Het is een zware dag voor Niek. Groot genoeg om te weten dat de cadeaus er zijn voor de jarige is hij nog klein genoeg om het daar héél moeilijk mee te hebben. Klei, boeken, ok, dat mag Kris helemaal voor zich alleen hebben. Maar als er auto’s uitgepakt worden neemt de spanning en het verlangen toe: ‘is er misschien ook voor mij een cadeautje?’. En wanneer zijn geliefde oma Tonny een heuse hijskraan met afstandsbediening voor Kris heeft meegenomen en niets voor hem, wordt het Niek allemaal te veel. Blinde begeerte naar dit ultieme jongensgeschenk maakt zich van hem meester. Het leven is gewoon niet eerlijk. Het duurt nog een eeuwigheid voor hij jarig is, zijn eigen auto met afstandsbediening is kapot en nu krijgt Kris zo’n mooi cadeau en hij niks. Z’n mondhoeken trekken diep naar beneden en met dik gefronste wenkbrauwen laat hij zich op de bank vallen.    

 
 

Het hijskraangevaarte wordt inmiddels opgebouwd door mamma en oma, die hem troostend erbij willen betrekken. Niek verricht enige assistentie maar als het moment aanbreekt van de bediening der knoppen moet hij het aan Kris overlaten die er nog niet alles van snapt maar in ieder geval wel dít, dat het apparaatje in zijn handen moet blijven. Niek kan proberen wat hij wil maar dit is zijn glorieogenblik: de hijskraan besturen. Heel eigenwijs zit hij erbij op een kruk, wijselijk erbij gesleept door mamma omdat de hijskraan wat wankel is en Kris zijn omgang met spullen op z’n zachtst gezegd robuust genoemd mag worden.

Niek trekt het niet meer en rent, na een poging tot sabotage door de kraan een zet te geven, naar boven. Al het leed van de wereld is niets vergeleken met dit gekwetste jongenshart: dit kleine baby-broertje heeft een hijskraan met afstandsbediening en hij, groot en man van de wereld slechts de resten van een kapotte auto..