Tellen in de Mallemok

Ik had me aangemeld om mee te doen op de verkiezingsdag, als lid van een van de vele stembureaus in Scheveningen. Ik ontving enkele weken geleden een uitnodiging om me op 3 maart te vervoegen op stembureau 414, de Mallemok te Scheveningen, als assistent-teller. Het klonk me lichtelijk komisch in de oren. Aangezien ik altijd stem maar nog nooit als vrijwilliger had mee geholpen bij het hele gebeuren was ik erg nieuwsgierig naar het verloop van alles. Ik maakte me zenuwachtig over ingewikkelde telmethodes die ik met mijn gebrekkige cijfertalent niet zou kunnen volgen, waarbij ik naar huis gestuurd zou worden: Sorry mevrouw, wij kunnen van uw onnozele diensten geen gebruik maken. Ik heb nog overwogen af te bellen.

Maar om acht uur ’s avonds stapte ik op de fiets en reed naar de Mallemok. Een wijkontmoetingscentrum dat helemaal beantwoordt aan de deprimerende verwachting die ik van het gebouw had. Scheveningen blinkt uit in wijkgebouwen die strijden om de eer het meest haveloos en verwaarloosd te zijn. Met man en macht proberen dappere wijkwerkers en vrijwilligers er nog wat van te maken, maar hier is te merken dat er al decennia bezuinigd wordt in deze publieke sector.

Stembureau 414 was neergestreken in de grote zaal waar rafelige oranje gordijnen de hoge ramen bedekten en waar waarschijnlijk af en toe gegymd wordt door senioren en kinderen. Met vijf andere vrouwen en een bejaarde mannelijke Scheveninger zijn we om negen uur begonnen met het tellen van de 759 uitgebrachte stemmen op even zovele stembiljetten die de grootte van de Nederlandse vlag hadden omdat er 21 partijen een plekje op moesten vinden.

Ingewikkelde telmethodes? Vergeet het maar. Lange tafels met daarop 21 stapels van de verschillende partijen. Het was al ver over tienen voor we die orde bereikt hadden, want de belachelijk grote biljetten moesten driedubbel gevouwen de stembus in, anders pasten ze niet door de gleuf. Toen moest het tellen nog beginnen. In de volkswijk waarin de Malllemok staat waren duidelijk 2 partijen favoriet. De lokale Politieke Partij Scheveningen en helaas, de PVV. Sommigen hadden zelfs een grote rode cirkel om de naam van ( de onverkiesbare) Wilders gezet als voorkeurstem.

Al met al hebben we het redelijk vlug gedaan. Een keer moesten we hertellen omdat er 1 stem miste. En de lokale partij had zoveel verschillende voorkeurstemmen, ook nog vaak met dezelfde namen (vader, zoon, broer enz) dat het lang duurde voor we die uitgezocht hadden.

Ondertussen bleek wel uit berichtjes van de thuisbasis dat mijn partij, de ChristenUnie, het minder goed deed dan verwacht. Met veel liefde legde ik steeds de lijst 13 stembiljetten bij elkaar. Het mocht niet baten. Met de hoge opkomst vanwege de PVV was de kiesdeler vrij hoog en hebben we het niet gehaald. Jammer. Nu weer op naar de landelijke verkiezingen.

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, mijn kleinkinderen, mijn Amerikaanse en Franse familie, te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier.

Eén gedachte over “Tellen in de Mallemok”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.