Ik weet nu waar die mini-fonteintjes in de WC’s voor zijn. Voor handen wassen vind ik ze ongeschikt. Als je de kraan aan zet staat meestal de vloer direct al blank door het gespetter.
Ik heb, door de nood gedwongen, een heel ander nut ontdekt. Op één dag heb ik twee maal de inhoud van mijn maag erin kunnen deponeren terwijl ik scheef van ellende op het toilet hing. Precies op de juiste hoogte was er nu dit prachtige en zeer welkome bakje. Alsof het ervoor gemaakt was. De eerste keer gebeurde het in Woudenberg, de tweede keer, net op tijd, thuis.
Oh, wat een miserabel mens was ik die dag. Oppassend op de kleinkinderen daalde er tijdens de lunch, na m’n broodje pindakaas en smeerworst (zou het die combi geweest zijn?) er een onmiskenbare misselijkheid-sensatie af in mijn maag. Nog geen uur later lag ik in kronkels op het toilet. Gelukkig was ik niet alleen aan het oppassen…Omdat ik ook nog door m’n rug was gegaan kwam ik min of meer horizontaal de auto uit thuis, alwaar ik 12 uur nauwelijks kon lopen van de spasmen in m’n rug. Inmiddels, een serie zetpillen en andere pijnstillers later, kan ik me weer redelijk bewegen, zij het zeer langzaam en behoedzaam. Ik wist niet dat de keuken zo ver van onze woonkamer af ligt.
grappig mutti. heb zitten lachen. zie het voor me.
LikeLike
Heerlijk als je kreatief!!! kookt, toch? Google anders even chard en recipe. Dat kan veel lekkerder, en zonder nieuw verfje voor de keuken.
Dinie
LikeLike
Oh lieverd, wat beroerd moet je je voelen. Ik leef met je mee. Het ‘buikgriepvirus’ gaat hier erg rond. Misschien een troost. Beterschap zusje.
LikeLike