goed nieuws dag

Op 7 november was het nationale goed nieuwsdag. Laat ik daar enigzins verlaat ook ’s aan mee doen.

Ik heb dit jaar hoegenaamd geen last van jetlag gehad na onze Amerikaanse vakantie!!

Over 6 weken hoop ik weer oma te worden!!

Ik heb een leuke baan!!

Ik heb een man die iedere dag kookt!! En de was ophangt en boodschappen doet!!

Ik woon in een heerlijk huis, dicht bij zee en kan op de fiets naar de twee mooiste musea.

Ik ben heel gezond en Kim ook.

We hebben veel mensen om ons heen die wij liefhebben en zij ons.

En ik mag uitkijken naar het mooiste wat nog komen moet; een geheelde wereld en mensheid wanneer Jezus Christus alles zal zijn in allen.

Zo, nu is het weer even genoeg.

We vieren in de kerk 40 dagen ‘Feest van genade’. Met gisteren een startweekend. Open deur voor twee dagen. Sponsorloop, bazar, en workshops en dergelijke. Kim heeft een groepje gemeenteleden naar het museum begeleid en daar kunst bekeken vanuit christelijk perspectief. Dos heeft een tafeltennisclinic gegeven. Luuk had zijn bijna ondraaglijk lekkere cheesecake gemaakt. Die werd tijdens een taartenveiling voor 52,50 geveild. Voor alle workshops kon men zich tegen betaling inschrijven.  Er was percussie, pianospelen, portrettekenen, Zuid-Afrikaans koken enz. Al met al hebben we 2500 euri verzameld, voor het opknappen van ons kerkgebouw dat in een treurige staat van achterstand verkeert. En vandaag ging het ook weer non-stop door. Ontbijten met z’n allen, koffiedrinken, lunchen, een lagerhuisdebat enz.enz.

Ik ben na de koffie afgehaakt. Ik word oud geloof ik, maar ik was MOE. Toch vind ik het geweldig al dat enthousiasme te zien en de inzet van veel mensen. Ook de verscheidenheid aan talent is zo leuk! Dos, m’n schoonzoon, die geen kerkelijke achtergrond heeft maar wel altijd veel bij sportclubs kwam en komt zei dat dat sociale gedeelte vroeger ook wel bij sportclubs te vinden was, maar dat het steeds moeilijker wordt mensen te trekken. Hij vond het echt leuk om te zien hoe dat er bij ons aan toeging. Nou bij ons is de individualisering ook wel toegeslagen,maar ik merk dat veel alleenstaanden het samenzijn ontzettend gezellig vinden. Het is de kracht van de christelijke gemeente om dat voor elkaar, maar ook voor mensen van buiten uit te stralen. Ik hoop dat we dat steeds meer mogen ontwikkelen als stadsgemeente. Er is gewoon zoveel eenzaamheid onder mensen.