Boule d’Amont 5 – Calamares, twee C’s en Everzwijn

We beleven van alles hier in de Pyreneeen.

Gisteren was het tijd voor cultuur in de vorm van een balletvoorstelling in het kader van het Festival van Perpignan. Modern ballet. Choreograaf Merce Cunningham. Naam zei mij verder niets. (Kim wel, maar die vertelde dat pas later). Kaartjes hadden we vorige week al gekocht. Voorstelling in de buitenlucht op het binnenplein van de kathedraal St.Jean Baptiste. Ik verheugde me er op.

’s Middags al wat vroeger naar Perpignan, alwaar we gewinkeld hebben, tot het tijd was te gaan eten. Op een leuke hoek buiten een gezellig uitziend terrasje uitgezocht: le Petit Moka. Nu zijn we erg verwend geraakt door onze driegangenmaaltijden in le Troubadour, onze B&B. En een luxe maaltijd hadden we ook niet voor ogen. Maar wat we daar voorgeschoteld kregen is werkelijk met geen pen te beschrijven. Kim bestelde Calamaris (ja, hij wist dat dat inktvis was en dat vind hij lekker…) a la Provence. Ik een maaltijdsalade Landaise. Kim kreeg een zeer onsmakelijk uitziend bord droge rijst met donkerbruine sliertjes die smaakten naar inktvis-uit-blik van voor de oorlog. Ik kreeg een kledderzooi sla met ondefinieerbare stukken rood vlees waaraan een dikke rand vet zat, alles verdronken in een dressing die zo zuur en vet was dat ik er tranen van in de ogen kreeg.

Kim is geen zeurpiet, maar kon werkelijk geen hap naar binnen werken. Met een heel vies gezicht zei hij tegen de ober dat dit eten “pas son goute” was. De ober nam het met, evenveel desinteresse als waarmee hij het voor onze neus had neergezet, weer mee. Kim heeft lang op de menukaart gestudeerd voor hij iets vond wat hem veilig leek om te bestellen: pizza met alleen maar kaas. Ik heb de tomaten en komkommer en nog een paar verlepte boontjes uit m’n salade geprikt en had toen wel genoeg…

Maar goed, op naar het ballet, daar waren we voor gekomen. Goeie plek, zeker toen we allemaal in mochten schuiven naar het midden omdat het lang niet was uitverkocht. (Er had een alarmbelletje moeten gaan rinkelen toen..) De tribunes, de belichting, de geluidsinstallatie, alles kondigde een spannende voorstelling aan. Om 22.00 uur startte het gebeuren. Het schemerde nog wat, maar de grote schijnwerpers richtten zich op het podium. De muziek begon. Ik zeg muziek, maar beter kan ik gewoon over geluid spreken. Dat hield het midden tussen DJ Tiesto die volledig de weg kwijt is en wat er te horen valt als onze katten ’s nachts wel eens over de piano gingen rennen. Onsamenhangende kraak- en bonktonen, onheilspellend onderaards gerommel, ondragelijke, angstaanjagende hoge pieptonen en soms alleen het geluid van een installatie die niet lijkt te werken. Ondertussen wordt er op het podium gedanst. Zonder enig verband met de te horen geluiden. Wel heel knappe bewegingen, maar eerder acrobatiek dan ballet, in mijn bescheiden opinie.

Het balletgezelschap kwam uit Amerika en de oorspronkelijke muzikale directeur was John Cage. Voor de kenners zegt dat misschien wat meer. Ik ben niet zo bekend met muziekgeschiedenis, maar deze twee C’s (Cunningham en Cage)zal ik niet licht meer vergeten!

Vandaag was het Grote Verhaal dat van Thomas, de zoon van de B&B eigenaren, die op z’n fiets was aangevallen door een Mamma-everzwijn en in shock op het pleintje zat toen ik terugkwam van het zwembad. Ik dacht dat hij hard gefietst had de berg op en daarom zo uitgeput daar zat te hijgen. Maar hij bleek van z’n fiets gesmeten te zijn door Mom, omdat die dacht dat haar jongen gevaar liepen.

Thomas fietste tussen haar en de jongen. Hij had alleen de jongen gezien en Mom niet gehoord vanwege z’n Ipod-dopjes…Arm helemaal geschramd door de val, fiets kapot gemaakt door het Zwijn en Thomas vreesde voor z’n leven. Een mamma everzwijn die haar jongen wil beschermen kan lelijk bijten.

Kim wist wat everzwijn in het frans was. “Hoe wist je dat nou?” vroeg ik later. “Van Asterix en Obelix!” Kim koopt in Frankrijk altijd een franse A&O. En tja, wat eet Obelix? Juist. “Sanglier”.

Overigens, morgen hopen we naar een concert te gaan van de drie B’s: Bach, Beethoven en Brahms. Hopelijk voldoet dat meer aan de verwachtingen!