weeping camel

Story of the weeping camel

Als iets me er weer van overtuigd heeft dat de basis van de band tussen mensen onderling, tussen mens en dier, en tussen dieren onderling, de liefde van God is, is het wel weer deze film. Diep in de Gobi woestijn in Mongolie wonen vier generaties nomadengezinnen bij elkaar en hoeden grote kudden schapen en kamelen. Een mamma kameel heeft een zware bevalling (gedeeltelijk te zien) en verstoot haar (witte)jong. Met zachte aandrang proberen de boer en boerin het jong te laten drinken bij moeder, maar die schopt het weg. Wat nu te doen? Men besluit de muziekleraar te halen uit een settlement in de buurt (2 kameeldagen reizen voor 2 broertjes).  Met hem erbij kan het ‘hoosh’-ritueel worden uitgevoerd. ‘Hoosh’ is het geluid van de kameel, zoals een hond bij ons ‘waf’, of zo zegt. Wat er vervolgens gebeurt is haast een wonder. Terwijl de violist speelt, zingt de boerin een melodie die door merg en been gaat, zo mooi en zuiver. Geen woorden, alleen maar de klank waar de kameel rustig van wordt: hoosh…In de melodie klinkt de eindeloze verte van de steppe mee, de kou en de hitte, het stof en de stormen. Maar ook de pijn van het moeder-dier en het jong..Terwijl ze zingt, streelt de vrouw de kameel. Alle kamelen van de kudde staan onbewegelijk en kijken met grote ogen toe.  Op een bepaald moment loopt er heel langzaam een traan uit het oog van het moederdier. Dan buigt ze haar hoofd en zoekt naar haar jong. Na een paar onwennige pogingen drinkt dat zich helemaal vol. Het ritueel is geslaagd.

Er is in de film een levensstijl te zien die me doet verlangen naar een voor ons verloren gegane maatschappij. Met tijd voor persoonlijke aandacht, een levenstempo aangepast aan zonlicht en nachtelijk duister en de seizoenen. Saamhorigheid tussen generaties en diepe liefde voor de natuur.  Het klinkt paradijselijk en misschien zie ik er ook wel kenmerken van een samenleving die dichterbij Gods grondplan ligt dan de onze. Ons comfort en gemak hebben een wel heel hoge prijs!

Hoe dan ook: haal de DVD. Verwacht geen snelle ontwikkelingen, relax! En hou je zakdoek klaar. Laat me horen wat je ervan vond!

Auteur: Margreet

Ik vind het heerlijk om te peinzen over de dingen van alledag, de grote en de kleine. Mijn interesses? Lezen, gesprekken met vrienden en kinderen, koken, tweedehands spulletjes zoeken, films kijken, mijn kleinkinderen, mijn Amerikaanse en Franse familie, te veel om op te noemen. Het volle, rijke, soms moeilijke leven met zijn ups en downs, daarover schrijf ik, met plezier.

7 gedachten over “weeping camel”

  1. joehoe! ik ga zo weg…naar l’abri. jullie stappen vanavond op het vliegtuig naar hier toch? Een veilige reis! en we bellen wel ergens deze week. liefs van mij

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.