Opa- en omadag

Voor het eerst afgelopen woensdag een echte oma- en opa-dag gehad.

Kleinzoon Niek was in een opperbest humeur. Hij dronk z’n flesjes of het rechtstreeks uit de borst kwam en sliep op de juiste momenten (ik heb zelfs op de bank een dutje gedaan terwijl Niek in z’n wippertje naast me aan het slapen was, z’n handjes gevouwen en de speen in z’n mondje.)

Wat is dat genieten zeg. Ik heb weer een hele voorraad serotonine aangelegd! Het meest schattige (en ergens ook ontroerende) is wanneer hij gaat ‘praten’. Hij kijkt me dan doordringend aan en met een soort ondeugende uitdrukking in z’n ogen begint hij een hele serie klanken te produceren die het midden houden tussen Chinees, bekakt Haags en een tikkeltje Limburgs (een zachte g-klank!).

Wanneer hij zich ergens op concentreert worden z’n ogen heel groot, z’n mondje vormt een O en z’n armpjes strekken zich naar voren. Het is een zeer observerend mannetje. Ook knuffelen vindt hij heerlijk. Van kusjes en strelen wordt hij heel stil. Nou ja, als hij in een goede bui is, dat wel. Want heeft Niek in z’n hoofdje dat het nu tijd is voor ‘business’, lees melk, dan is er geen houden meer aan. Terecht. Spelen is leuk maar niet met een lege maag. Toch?